Myszom C57BL / 6 wstrzyknięto adenowirusowe konstrukty eksprymujące APOA-I, APOE lub wektor zerowy. Całkowity RNA wyizolowano z aort i poddano odwrotnej transkrypcji na cDNA. Zmiany poziomów mRNA Cox-1, Cox-2 i GAPDH określono zgodnie z metodami. Dyskusja Wyniki opisane powyżej pokazują, że APOE pośredniczy w antymitogennym działaniu HDL na hamowanie wejścia fazy S i że molekularne działanie APOE na CREB, cykliczne fazy G1 cykliny i zależną od CRE2 i E2F cyklinę A ekspresja genów jest zasadniczo nieodróżnialna od tych obserwowanych po aktywacji IP. Pokazujemy również, że (a) swoiste hamowanie Cox-2 blokuje antymitogenne działanie HDL i APOE, (b) zarówno HDL, jak i APOE indukują ekspresję genu Cox-2, i (c) IP jest wymagany do antymitogennego działania HDL i APOE. Podsumowując, dane te wskazują, że APOE pośredniczy w antymitogennym wpływie HDL poprzez indukcję Cox-2, zależnej od prostacykliny aktywacji IP i w konsekwencji zahamowania ekspresji genu cykliny A zależnej od CRE- i białka kieszeniowego. Istotne wyniki zostały odtworzone zarówno w mysich jak i ludzkich hodowlach SMC i in vivo przy użyciu nadekspresji APOE u myszy. Ishigami i wsp. donieśli, że APOE hamuje wejście fazy S za pośrednictwem PDGF przez indukowanie iNOS (30) i hamowanie ekspresji mRNA cykliny D1 (4). W naszych badaniach APOE nie wpłynęło jednak na cyklinę D1. Ponadto, inhibitory NOS (odpowiednio L-NAME i AG, nieselektywne i selektywne inhibitory NOS2) nie zapobiegały antymitogennemu działaniu APOE, nawet jeśli skutecznie odwracały antyimitogenny efekt SNP dawcy NO (dane nie pokazane). Inne badania wykazały, że antymitogenny wpływ APOE obejmuje proteoglikany siarczanu heparanu i że C-końcowa domena wiążąca heparynę z APOE wiąże się z proteoglikanem siarczanu heparanu (2, 5). Przeciwnie, stwierdzamy, że antymitogenny efekt APOE jest zawarty w N-końcowej domenie wiążącej receptor APOE. Chociaż podstawa dla tych pozornie rozbieżnych wyników nie jest całkowicie jasna, może dobrze odzwierciedlać nasze zastosowanie bardziej uniwersalnego mitogenu (surowicy) niż PDGF lub bFGF (2, 5); mitogenne działanie tych czynników wzrostu wymaga stosowania proteoglikanów siarczanu heparanu jako koreceptorów (31). Ssak Mammalian istnieje w postaci dwóch izoform: Cox-1 i Cox-2 (32). Te izoformy są wytwarzane przez oddzielne geny, ale są one strukturalnie homologiczne (33). Inni donieśli, że poziomy Cox-2 i produkcja prostacyklin są zwiększone przez HDL w aortalnych SMC i komórkach śródbłonka (34, 35), a wyniki pokazane tutaj wskazują, że ten wpływ HDL jest mediowany przez APOE. Co ciekawe, produkcja Cox-2 została powiązana z hamowaniem proliferacji komórek w kilku różnych typach komórek, w tym miofibroblastach, fibroblastach, SMC i komórkach nabłonkowych (14, 36, 37). Ważne jest jednak podkreślenie, że Cox-2 jest również związany ze stymulacją proliferacji komórek i transformacji w komórkach nabłonkowych (38, 39). Zatem prawdopodobnie będą różne konsekwencje wytwarzania Cox-2 w zależności od specyficznej dla typu komórki. Ekspresji dalszych syntez. Coraz więcej dowodów wskazuje, że ekspresja Cox-2 nie ogranicza się do miejsc zapalenia, ale jest różnie regulowana w różnych typach komórek (40, 41) i odgrywa ważną rolę w homeostazie naczyniowej (42). Prostacyklina, dominujący produkt Cox-2 u ludzi (43), jest głównym produktem Coxa śródbłonka makronaczyniowego (44). Uważa się, że chroni przed zakrzepicą tętnic poprzez modulowanie biologicznego działania tromboksanu A2 na płytki krwi i funkcję naczyniową (14). Oprócz wpływu na czynność płytek krwi i napięcie naczyniowe (45), prostacyklina moduluje także uwalnianie tkankowego inhibitora plazminogenu (46) i cholesterolu (47). Przedstawione tu wyniki wskazują, że zarówno HDL, jak i APOE mogą wywierać działanie antymitogenne na naczyniowe SMC poprzez Cox-2 i aktywację zależnych od IP szlaków sygnałowych. Ten nowy mechanizm może dobrze przyczynić się do przeciwdziałania chorobie Huntingtona HDL i APOE i może prowadzić do nowego podejścia do zapobiegania chorobom sercowo-naczyniowym. Tłumienie tego efektu HDL może być również częścią spektrum zagrożeń sercowo-naczyniowych prezentowanych przez inhibitory Cox-2 (14, 48, 49). Podziękowania Dziękujemy Williamowi Fahlowi (University of Wisconsin) za konstrukt promotora cykliny A-lucyferazę, Lou Laimins (Northwestern University) za wektor ekspresyjny E7 HPV typu 18 oraz Kevinowi Chowowi (Uniwersytet Waszyngtoński) za wektor E2F-CAT. Prace te były wspierane przez grant NIH HL-62250 i program Commonwealth Universal Enhancement Program, Pennsylvania Department of Health D. Kothapalli był wspierany przez staż podoktorancki American Heart Association (20160U). DJ Rader jest laureatem nagrody Clinical Scientist Award Burroughs Wellcome w badaniach translacyjnych i jest Doris Duke Distinguished Clinical Scientist. GA FitzGerald to profesor Robinette w dziedzinie kardiologii i Elmer Bobst Professor of Pharmacology. Przypisy Konflikt interesów: Autorzy zadeklarowali brak konfliktu interesów. Zastosowano niestandardowe skróty: komórki mięśni gładkich (SMC); kinaza zależna od cykliny (cdk); białko retinoblastoma (pRb); element odpowiedzi cAMP (CRE); białko wiążące element odpowiedzi cAMP (CREB); test zmiany ruchliwości elektroforetycznej (EMSA); 6-keto-prostaglandyny F1. (6-keto-PGF1a); rekombinowany adenowirus kodujący cDNA ludzkiego APOE3 (AdAPOE3).
[podobne: nietrzymanie moczu zabieg, rezonans magnetyczny przeciwwskazania, proces pielęgnowania pacjenta z nadciśnieniem tętniczym ]
[więcej w: ile kcal ma bułka grahamka, luxmed lublin odbiór wyników, leclerc szczecin godziny otwarcia ]
