Bloker a-adrenergiczny, propranolol (0,08 lub 0,16 g / l) obniża wartość BP w Npr1 (3). myszy o około 3 mmHg (NS), chociaż częstość akcji serca u tych myszy zmniejszyła się o około 10%, co wskazuje na prawidłowe podawanie. Najniższa badana dawka każdego leku, która zmniejszyła BP Npr1. /. Myszy lub mniej niż myszy Npr1 + / + zgodnie z analizą telemetryczną stosowano w badaniach nad przewlekłym leczeniem hipotensyjnym. Przewlekłe leczenie hipotensyjne nie zmniejsza przerostu serca w Npr1. /. myszy. Zarówno u ludzi, jak i u zwierząt z nadciśnieniem tętniczym, główną przyczyną przerostu LV (LVH) jest zwiększone BP (29), a nawet niewielkie zmniejszenie tego obciążenia mechanicznego zwykle prowadzi do zmniejszenia LVH (30. 37). Aby ustalić, czy przewlekłe obniżanie ciśnienia krwi wpływa na przebieg naturalnie występującego przerostu mięśnia sercowego w Npr1. /. myszy, ocenialiśmy skutki długotrwałego podawania pięciu powszechnie stosowanych leków przeciwnadciśnieniowych podawanych w wodzie do picia od momentu odsadzenia w wieku około 20 dni, aż do uboju w 4 miesiącu życia. W chwili odsadzenia serca myszy nie są w pełni rozwinięte i ważą połowę swojej dorosłej wagi (ryc. 1), umożliwiając wystarczającą przestrzeń do obserwacji skutków normalizacji BP. Enalapryl (0,1 g / l), furosemid (0,1 g / l), hydpalazyna (0,05 g / l) i losartan (0,06 lub 0,12 g / l) wszystkie obniżały ciśnienie tętna w klatce piersiowej Npr1 (3 /. myszy do poziomów poniżej lub poniżej tych obserwowanych u nietraktowanych myszy Npr1 + / + (Figura 3a). Propranolol (0,08 g / l) nie wpływał na BP Npr1 (3). myszy. Leki te miały również zróżnicowany wpływ na hemodynamikę u tych zwierząt, na co wskazują zmiany w HR. Leczenie produktem Enalapril powodowało wzrost HR o 6% (687. 6 vs. 649. 6 uderzeń na minutę [bpm]), podczas gdy leczenie furosemidem powodowało zmniejszenie HR o 10% (582. 5 uderzeń na minutę). Hydralazyna, losartan i propranolol powodowały umiarkowane, nieistotne zmniejszenie HR (odpowiednio 614. 15, 615. 7 i 622. 14 bpm). Jednakże, pomimo skutecznej normalizacji BP poprzez przewlekłe podawanie enalaprilu, furosemidu, hydralazyny lub losartanu, HW / BW nie uległa zmniejszeniu (Figura 3b). Obserwowano tendencję do zmniejszenia HW / BW w grupie leczonej furosemidem (P = 0,08) i nie można całkowicie wykluczyć, że wyższe dawki furosemidu mogą zmniejszać objętość krwi i wpływać na hipertrofię serca u tych myszy. Porównanie BP i HW / BW z poszczególnych Npr1. /. myszy (n = 113) również nie wykazują istotnej zależności pomiędzy BP i HW / BW w Npr1. /. myszy (Figura 4) (P = 0,09, ANOVA; r2 = 0,02). Łącznie dane te wskazują, że hipertrofia serca w Npr1. /. myszy występują / utrzymują się nawet wtedy, gdy BP myszy są zasadniczo normalne. Figura 4HW / BW wyrażona jako funkcja BP w Npr1. /. samce (czarne Y) i samice (szare X) myszy. Podano wartości dla wszystkich zwierząt ze wszystkich grup leczenia (kontrola, enalapril, furosemid, hydralazyna, losartan i propranolol) (n = 66 mężczyzn, 47 kobiet), które były stosowane w badaniach nad długotrwałym zmniejszeniem ciśnienia tętniczego. P = 0,09 według ANOVA; r2 = 0,02. Myszy z niedoborem NPRA mają zwiększoną odpowiedź przerostową serca na przeciążenie ciśnieniowe. Nasza poprzednia praca wykazała, że 7 dni po chirurgicznym zwężeniu aorty poprzecznej jest optymalna do zbadania skutków przeciążenia ciśnieniem na LVH (24). Przeciążenie ciśnieniem wywołane przez TAC spowodowało znacznie większy wzrost LV / BW w Npr1. /. myszy niż myszy Npr1 + / + (Figura 5a). Zatem myszy z niedoborem NPRA, które otrzymywały TAC przez tydzień, miały 55% wzrost LV / BW w porównaniu do pozorowanego Npr1 (3 /. myszy (7,0. 0,3 mg / g w TAC, 4,5. 0,2 mg / g u myszy pozorowanych), podczas gdy u myszy Npr1 + / + TAC powodował jedynie 11% wzrost LV / BW (4,5. 0,3 mg / g w TAC, 4,0 – 0,2 mg / g u myszy pozorowanych) (P <0,00001 Npr1 (3 / TAC w porównaniu z Npr1 + / + TAC, Tukey-Kramer, istotnie istotna różnica [HSD]). (TAC wytwarzał równoważne gradienty ciśnienia skurczowego [SPG] w dwóch grupach myszy [65. 6 mmHg u myszy Npr1 + / +, n = 18, w porównaniu z 59. 7 mmHg u myszy Nprlp /, n = 16]). Nie zaobserwowano różnic płci w LV / BW w żadnej z grup. Poziomy wiadomości ANP, wiarygodny marker przerostu serca, były 2,1-krotnie wyższe w pasmowym Npr1. /. myszy porównano z opaskowanymi myszami Npr1 + / + (28 100 0100 U u myszy Npr1 (3 / w porównaniu z 13 300. 4,300 U u myszy Npr1 + / +, P <0,05 Tukey-Kramer HSD) (Figura 5b). W tym zestawie zwierząt różnica LV / BW w Npr1 + / + i Npr1. /. pozorowane myszy nie są znaczące (P = 0,09). Jednak na wielkość każdej z komór serca (nie tylko LV) wpływa brak NPRA. Tak więc, HW / BW Npr1 + / + i Npr1 A / b. pozorowane myszy są znacząco różne (odpowiednio 5,3. 0,3 mg / gi 6,2. 0,2 mg / g) (P <0,05), co jest zgodne z poprzednim raportem (21). Rysunek 5Npr1. /. myszy mają zwiększoną odpowiedź przerostową serca na TAC [hasła pokrewne: proces pielęgnowania pacjenta z nadciśnieniem tętniczym, rezonans magnetyczny otwarty warszawa, bakteryjne zapalenie pochwy leki ] [patrz też: dieta paleo jadłospis na tydzień, szczepienie dur brzuszny, witaminy dla nastolatków ]
