Generowano myszy transgeniczne eksprymujące mysią Mini-Gamma pod kontrolą promotora ludzkiego desminy (DES). Dwie niezależne linie Mini-Gamma zostały scharakteryzowane; Tg50 miał wyższą ekspresję, podczas gdy Tg84 miał ekspresję niższego poziomu. (B) Aby ocenić tworzenie kompleksu sarkoglikanu, preparaty mikrosomalne oczyszczono z transgenicznego mysiego mięśnia. Wyizolowano mikrosomy związane z błoną. Wiadomo, że kompleks sarkoglikanu wzbogaca ciężką frakcję mikrosomalną (HM), która zawiera układ sekrecyjny i błonę plazmatyczną (28). Podobnie jak endogenny a-sarkoglikan, Mini-Gamma była silnie wzbogacona w ciężkie mikrosomy wyizolowane z obu transgenicznych linii. (C) Mini-gamma znaleziono na błonie plazmatycznej mięśni szkieletowych, jak widać w przekrojach z Tg50 + mięsień myszy. Interesujące jest to, że endogenny P-sarkoglikan był nieznacznie zmniejszony u zwierząt Tg50 + w porównaniu z identycznie i jednocześnie przetworzonymi skrawkami mięśni z WT, co sugeruje rywalizację o lokalizację błony komórkowej między Mini-Gamma i endogennym a-markeglikanem. Skalowane pręty: 50 .m. H, mięsień sercowy; S, mięśnie szkieletowe. Mini-Gamma poprawia defekty mięśni szkieletowych u myszy Sgcg. Prawidłowy montaż kompleksu sarkoglikanu ma zasadnicze znaczenie dla jego translokacji do błony komórkowej w komórkach mięśniowych. W nieobecności a-sarkoglikanu celowanie sarkolemą a (3 i (3-sarkoglikanu jest upośledzone, zmniejszając zawartość a- i a-sarkoglikanu w ciężkiej frakcji mikrosomalnej (21). Myszy Tg50 krzyżowano ze zwierzętami pozbawionymi Sgcg w celu oceny zdolności Mini-Gamma do ratowania nieobecności Sgcg. U zwierząt Sgcg, Tg50, poziomy białka a- i P-sarkoglikanu były zwiększone w ciężkiej frakcji mikrosomalnej w porównaniu z tymi pochodzącymi od zwierząt pozbawionych Sgcg (Figura 4A, szlaki HM). Aby przetestować interakcję między Mini-Gamma i innymi sarkoglikanami in vivo, co-IP przeprowadzono z ciężkiej frakcji mikrosomalnej. Mini-Gamma była co-IP wraz z a-sarkoglikanem (Figura 4B). Przeciwciało znacznika epitopowego do Mini-Gamma również dawało ko-IP z a-markaroglikanem (Figura 4B). Obecność Mini-Gamma spowodowała polepszoną lokalizację sarkolematu a-markaroglikanu (Figura 4C), zgodną z danymi frakcjonowania mikrosomalnego membrany na Figurze 4A. Figura 4Mini-Gamma poprawia przemyt sarkoglikanu i patologię mięśni szkieletowych myszy Sgcg. (A) W nieobecności a-sarkoglikanu zawartość a- i .-cyganoglikanu w ciężkiej frakcji mikrosomalnej jest zmniejszona z powodu upośledzonego celowania w sarkomię, zgodnie z wcześniejszymi doniesieniami (21). U myszy Sgcg, Tg50, poziomy białka a- i P-sarkoglikanu wzrosły w ciężkiej frakcji mikrosomalnej w porównaniu z mięśniami Sgcg bez transgenu Mini-Gamma. (B) Co-IP z ciężkiej frakcji mikrosomalnej przeprowadzono w celu zbadania interakcji między Mini-Gamma i innymi sarkoglikanami in vivo. Mini-Gamma wytrącono stosując przeciwciało przeciw a-sarkoglikanowi (a -BSG). Przeciwciało znacznikowe Xpress do Mini-Gamma (a-MG) również skutkowało wytrącaniem a-sarkoglikanu. (C) Ekspresja mini-gamma polepsza skierowanie a-sarkoglikanu do sarkolemmy. Obrazowanie o dużym powiększeniu wykazuje polepszoną lokalizację a-sarkoglikanu w obecności Mini-Gamma. Skalowane pręty: 50 .m. (D) Mini-Gamma poprawia patologię mięśni przeponowych u myszy Sgcg. Mięsień przepony jest poważnie dotknięty procesem dystroficznym u myszy Sgcg, tak jak ma to miejsce w innych modelach mysich dystrofii mięśniowej, i jest to postrzegane jako znaczne zgrubienie, określane jako pseudohipertrofia (29). Pasek skali: 100 .m. (E) U myszy Sgcg, Tg50 zmniejszono grubość mięśnia przepony. (F) Centralnie zarodkowane włókna (CNF), inna cecha mięśnia dystroficznego, są zwiększone u myszy Sgcg, co odzwierciedla zwiększoną regenerację patologiczną. Procent centralnie zarodkowanych włókien zmniejszył się w mięśniu przepony z myszy Sgcg, Tg50 w porównaniu z myszami Sgcg, zgodnie z obniżoną degeneracją, a zatem zmniejszoną potrzebą regeneracji. Do porównania wyników pomiędzy 2 grupami użyto testu ucznia. W wielu modelach dystrofii mięśniowej, mięsień przepony jest jednym z najciężej chorych mięśni, a mięsień przepony myszy pozbawionej Sgcg jest znacznie pogrubiony i ma wzrost centralnie zarodkowanych mięśniaków (29). U myszy Sgcg, Tg50 grubość mięśnia przepony zmniejszono do normalnego rozmiaru (fig. 4, D i E). Procent centralnie zarodkowanych włókien zmniejszył się w mięśniu przepony z myszy Sgcg, Tg50 w porównaniu z myszami pozbawionymi Sgcg (Figura 4F), zgodnie z ulepszonym fenotypem z obecności Mini-Gamma. Pobór barwnika Evans Blue oceniano w mięśniach szkieletowych myszy Sgcg, Tg50 i Sgcg-null jako miarę sarcolemmal kruchości i wycieku
[więcej w: najlepszy prezent dla kobiety, nietrzymanie moczu zabieg, choroba dwubiegunowa przyczyny ]
[hasła pokrewne: dieta paleo jadłospis na tydzień, szczepienie dur brzuszny, witaminy dla nastolatków ]
